دارم امید عاطفتی از جانب دوست
کردم جنایتی و امیدم به عفو اوست
دانم که بگذرد ز سر جرم من که او
گر چه پریوش است ولیکن فرشته خوست
چندان گریستم که هر کس که برگذشت
در اشک ما چو دید روان گفت کاین چه جوست
هیچ است آن دهان و نبینم از او نشان
موی است آن میان و ندانم که آن چه موست
دارم عجب ز نقش خیالش که چون نرفت
از دیده‌ام که دم به دمش کار شست و شوست
بی گفت و گوی زلف تو دل را همی‌کشد
با زلف دلکش تو که را روی گفت و گوست
عمریست تا ز زلف تو بویی شنیده‌ام
زان بوی در مشام دل من هنوز بوست
حافظ بد است حال پریشان تو ولی
بر بوی زلف یار پریشانیت نکوست
غزل 59
پی نوشت:
با عذرخواهی از دوستان گرامی به خاطر تأخیر در بروز کردن. حسش نبود قبول داشته باشید تا دلتون همراهتون نباشه نمی تونید کاری انجام بدهید.(راستی پست قبلیم _رحیل_ هم بخاطر بی فکری من پاک شد معذرت میخوام)
دیشب عجب شبی بود خوش بحال اونایی که تونستن درکش کنند راستی اگه خدا تموم آرزوهایی که آرزو کردیم را برآورده کنه چی میشه؟ منکه خیلی چیزا ازش خواستم و مطمئنم همه رو بهم میده.
اعیاد ماه رجب را هم به همه ی دوستان تبریک عرض میکنم راستی اگه رفتید اعتکاف منو هم دعا کنید.
